Rodrigo García jest reżyserem, dramatopisarzem i aktorem. Urodził się w 1964 r. w Buenos Aires. W wieku 22 lat opuścił Argentynę i osiedlił się w Madrycie (obecnie mieszka w Asturii), gdzie w 1989 r. założył własną grupę Carnicería Teatro (Teatr Rzeźnia).

Mimo swych korzeni artysta rzadko nawiązuje w swojej twórczości do latynoamerykańskich kontekstów w sposób bezpośredni. A jednak, jak pisze José Antonio Sanchez w książce Rodrigo García. Resztki świata (Ha!art, Fundacja Malta, 2014): „Drapieżnej krytyki konsumpcjonizmu i pustki życia zachodnich społeczeństw nie da się zrozumieć w teatrze Garcíi bez znajomości skutków neoliberalnych polityk w krajach Ameryki Łacińskiej w ostatnich dekadach XX wieku”. Radykalna krytyka neoliberalizmu, brak wiary w demokratyczną władzę, odsłanianie bezkarności elit, pesymistyczne podejście do świata, sposób, w jaki reżyser przedstawia ludzkie okrucieństwo i cierpienie, to przejawy doświadczeń, które zdobył w latach młodości w Buenos Aires. Jak sugeruje sam twórca, latynoamerykańskiego pierwiastka należałoby szukać w jego sztukach raczej w kategoriach psychoanalitycznych. Wspomnienie dyktatur, zniknięć i tortur, niesprawiedliwości społecznej, władzy oligarchów, którzy ustanawiają i znoszą kolejne rządy przy wsparciu imperialistycznych mocarstw i międzynarodowych korporacji, jawi się w teatrze Garcíi jako zjawisko ukryte, dostępne tylko w symptomach.