Rudolf Zioło (ur. 1952) ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i reżyserię w leningradzkim Instytucie Teatru, Muzyki i Kinematografii. W latach 1986–1998 był etatowym reżyserem Starego Teatru w Krakowie. Tu wyreżyserował słynną Republikę marzeń Brunona Schulza (1987), Księżniczkę Turandot Carlo Gozziego (1990), Sen nocy letniej Williama Shakespeare’a (1992), Reformatora Mykoły Kulisza (1995).

Świat reżysera zaludniają przede wszystkim bohaterowie klasyki, od romantyzmu po początek XX wieku, choć realizował on również współczesne teksty: Noże w kurach Davida Harrowera (2003), Bash Neila LaBute’a (2004), Plażę Petera Asmussena (2008). Nazywa się go poetą teatru, artystą metafizycznym, który poprzez swoje spektakle szuka odpowiedzi na pytania egzystencjalne. Od kilku lat jest wykładowcą na Wydziale Reżyserii w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej