Wrocławski teatr założony w 1987 roku przez Marka Tymbura i Krystiana Kobyłkę, był teatrem studyjnym poszukującym nowych środków artystycznej ekspresji za pomocą form wywiedzionych z teatru plastycznego. Tematyka przedstawień dotyczyła spraw niemalże archetypowych (człowiek w obliczu śmierci, zagłady, sytuacji wyobcowania i osamotnienia).

Podstawowymi środkami wyrazu były: plastyka, muzyka, symbole, zdeformowany, ekspresyjny ruch i maski. Wiązało się to ze zrezygnowaniem ze słowa na rzecz obrazu i dźwięku. Kalong występował na wielu festiwalach w Polsce, ale także w Niemczech, Szwecji czy Hiszpanii.