O ile druga edycja Malty była zrealizowana w podobnej skali co pierwsza, to kolejna przyniosła już istotne zmiany w jego skali i strukturze. Do zespołu realizującego festiwal dołączył wtedy (w roli dyrektora artystycznego) Lech Raczak, a program podzielono na nurt główny i Maltę Off. Wraz z tym podziałem nastąpił też znaczący rozwój skali festiwalu, na którym zaprezentowano prawie pięćdziesiąt przedstawień. Wraz z tym gestem zapoczątkowana została charakterystyczna dla Malty do dziś, potrzeba wyboru własnej festiwalowej ścieżki, którą Dariusz Kosiński trafnie ujął w opublikowanym w tej książce tekście „Biegiem, biegiem…”. Wraz z szybko postępującymi zmianami skali festiwalu, warto zwrócić uwagę na sprawność organizacyjną jego twórców, dzięki którym Malta od samego początku stanowiła awangardę zarządzania kulturą i stała się wzorem dla kolejnych tego typu wydarzeń realizowanych później w całej Polsce. Festiwal nie tylko stanowił modelowy przykład współpracy z samorządem oraz partnerami prywatnymi, ale także jako jeden z pierwszych w Polsce otrzymał dotację z Unii Europejskiej (wtedy jeszcze w ramach programu Kaleidoscope, dostępnego dla krajów aspirujących do członkostwa w europejskiej wspólnocie). W tych latach intensywnego rozwoju producentem festiwalu była mała agencja artystyczna TAFF ART założona przez Michała Merczyńskiego i Grzegorza Mrówczyńskiego, której sprawność przekraczała często zatrudniające kilkadziesiąt osób zespoły publicznych instytucji kultury.
Władze Miasta Poznania, Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu, Fundacja Rozwoju Miasta Poznania, Poznańskie Ośrodki Sportu i Rekreacji, Państwowy Teatr Polski w Poznaniu
Współpraca: Teatr Ósmego Dnia, Impresariat Instytutu Teatru Narodowego, Ośrodek Teatralny UAM Maski
Agencja Artystyczna TAFF ART
Gabriel Martenka (kierownictwo techniczne), Maria Strogulska (Teatr Polski w Poznaniu), Mirosław Kozak (Tor Regatowy Malta), Renata Borowska, Aleksandra Małek, Anna Puchalska (biuro Festiwalu), Igor Morski (opracowanie graficzne Festiwalu), Stefania Ciechan, Patricie Gore, Herve Robillard, Jan Pieniążek, Joanna Helander, Bogusław Biegowski, Robert Caillis, Patrice Terraz (fotografowie Festiwalu)
Michał Merczyński (dyrektor festiwalu), Lech Raczak (dyrektor artystyczny), Włodzimierz Mielcarek (dyrektor programu Malta Off)
Lech Raczak, Michał Merczyński (redakcja programu), Włodzimierz Mielcarek (redakcja techniczna), Anna Kiełbowska (tłumaczenie tekstów)
czy wiesz że?
Kolejki na granicy sprawiły, że powracający z festiwalu „Malta” zespół teatru „Plasticiens Volants” (ten którego pamiętamy z widowisk z wielkimi smokami) o mało co musiałby czekać na odprawę celną w dwudziestokilometrowym ogonku i nie zdążyłby na festiwal do Lizbony. Pomogła policja, która pilotując na sygnale teatralne pojazdy sprawiła, że przejechały one przez granicę bez problemów.
Tego nie można było przwidzieć, nawet w najlepszym scenariuszu sensacyjnym. Oto dyrektor festiwalu teatralnego „Malta ‘93” wtargnął niespodziewanie samochodem na rozgrywające się a bruku Starego Rynku przedstawienie warszawskiej Akademii Ruchu, przerywając je w brutalny wręcz sposób. Policji – niestety – przy tym nie było, więc szalony dyrektor zbiegł z miejsca wypadku. Aktorzy warszawscy ulotnili się także. Zresztą – jak się okazało – wraz z nim.