Maraton nieprzespanych nocy

O ile druga edycja Malty była zrealizowana w podobnej skali co pierwsza, to kolejna przyniosła już istotne zmiany w jego skali i strukturze. Do zespołu realizującego festiwal dołączył wtedy (w roli dyrektora artystycznego) Lech Raczak, a program podzielono na nurt główny i Maltę Off. Wraz z tym podziałem nastąpił też znaczący rozwój skali festiwalu, na którym zaprezentowano prawie pięćdziesiąt przedstawień. Wraz z tym gestem zapoczątkowana została charakterystyczna dla Malty do dziś, potrzeba wyboru własnej festiwalowej ścieżki, którą Dariusz Kosiński trafnie ujął w opublikowanym w tej książce tekście „Biegiem, biegiem…”. Wraz z szybko postępującymi zmianami skali festiwalu, warto zwrócić uwagę na sprawność organizacyjną jego twórców, dzięki którym Malta od samego początku stanowiła awangardę zarządzania kulturą i stała się wzorem dla kolejnych tego typu wydarzeń realizowanych później w całej Polsce. Festiwal nie tylko stanowił modelowy przykład współpracy z samorządem oraz partnerami prywatnymi, ale także jako jeden z pierwszych w Polsce otrzymał dotację z Unii Europejskiej (wtedy jeszcze w ramach programu Kaleidoscope, dostępnego dla krajów aspirujących do członkostwa w europejskiej wspólnocie). W tych latach intensywnego rozwoju producentem festiwalu była mała agencja artystyczna TAFF ART założona przez Michała Merczyńskiego i Grzegorza Mrówczyńskiego, której sprawność przekraczała często zatrudniające kilkadziesiąt osób zespoły publicznych instytucji kultury.