Premiera przedstawienia ma być metaforą zachłannej cywilizacji, uwypuklającą jej bezduszny mechanizm konsumpcji. Ofiarą jest tu natura – piękna i uduchowiona, lecz zarazem dziecinnie bezbronna. „W sercu miejskiego organizmu istnieje miejsce usankcjonowanego terroru. Miejsce przepojone strachem. Cywilizowane, dobrze zorganizowane, działające zgodnie z zasadami higieny, czyste i sterylne, w którym morduje się, przetwarza i pakuje – rzeźnia”. Czy ta wizja będzie w stanie skłonić nas do refleksji.