Inspiracją dla przedstawienia „Ekshumacja” był film dokumentalny Thomasa Stenderupa „Bramy Wiecznego Spokoju”. Film mówi o ekshumacji zwłok, jakie co dwa lata, z powodu braku miejsc, odbywają się na cmentarzu w Hawanie. Ten makabryczny proceder jest w spektaklu potraktowany nie tylko jako wydobycie zwłok, ale także jako proces wydobywający to wszystko, co wydaje się być dla nas umarłe – wspomnienia, pamięć o ludziach, których nie ma już wśród nas. W wymiarze uniwersalnym spektakl dotyczyć ma idei „ekshumacji” – wartości, które czynią nas ludźmi.