Inspiracją dla tego plenerowego widowiska stała się książka „Seks i smierć” francuskiego antropologa Jacquesa Ruffie oraz malarstwo i grafika symboliczna. „Femina” to metaforyczna historia życia Kobiety, jej śmiechu i łez, radości i bólu. Obok niej bohaterami przedstawienia są: woda, będąca zaczynem życia i zarazem towarzyszką śmierci, a także miłość.

Spektakl ukazuje wędrówkę od narodzenia, aż po śmierć – od obmywającej z grzechu wody, poprzez pierwsze kroki i pierwsze miłość, aż do kary za grzechy. Zderzają się w tym widowisku duchowość i materialność świata, miłość i agresja, a Eros i Thantos toczą w nim swą odwieczną walkę.