„Figuraazione” łączy kreację rzeźbiarską ze zdarzeniem teatralnym, poezją (wiersze Cesare Pavese), wspomnieniem i architekturą miasta; ożywia pamięć, pozwala mówić kamieniom, miejscom naszego dzieciństwa, teraźniejszości i naszej przyszłości. Abyśmy mogli, słuchając ulicy, słuchać siebie.