Hello. And Goodbye: „W Stworzeniu Adama Michała Anioła Bóg przekazuje Adamowi iskrę życia (...). Cały sens obrazu (...) zawierał się w dwóch monumentalnych ciałach, wyciągających do siebie ręce, których palce wskazujące niemal się stykają. Jest między nimi milimetr przestrzeni. I w tej próżni jest życie. Monumentalność obrazu i bogactwo szczegółów stanowią jedynie ramę, otoczkę, która jeszcze bardziej ma podkreślić tę minimalną pustkę, ten pusty punkt, który mieści w sobie wszystko”. (John Ajvide Lindqvist, Wpuść mnie)

Spektakl wokół pojęcia inności. Jak pisał ks. Józef Tischner: „Inny ma swoje »wnętrze«, swoją »głębię«. W swej »głębi« jest on niewyczerpalną »pełnią«, jest »bogactwem«, które się »przelewa«. Ale głębia ukazuje się i skrywa jednocześnie. / Muszę się »otworzyć« na samą inność Innego, »znosząc« własną inność. (...) Taka zmiana nie jest niczym więcej jak konsekwentną zmianą punktu widzenia – z mojego na jego”. Spektakl Hello, Stranger! jest adresowany do widzów dorosłych.