"Id-Descartes" jest wynikiem twórczego spotkania reżysera Johna J. Schranza i aktora Franka Camilleriego (który współpracował także m.in. z Lechem Raczakiem). Wbrew sugestii zawartej w tytule, nie jest to przedstawienie o życiu Kartezjusza, a raczej opowieść o Kartezjańskim podziale na ciało i duszę; także 0 tworzeniu w ramach którego narracja prowadzona jest przez kolor, ruch, dźwięk — "muzykę działania".

W przedstawieniu wykorzystano, poza tekstami Kartezjusza, również teksty Dylana Thomasa, Ernesto Hemingwaya, Josepha Conrada, Jorge Luiso Borgesa, Williama Shakespeare'a. Inspirację czerpano również z dzieł Rembrandta, Dalego, Davida i Rodina, a także z twórczości Bacha. Jak piszą recenzenci: "twórcom spektaklu, w którym egzystencjalna agonia miesza się z momentami inteligentnego humoru, udało się, bez żadnych tricków, jedynie przy użyciu podstawowych zasad teatru, osiągnąć nieosiągalne: przemienić w teatr słowo Kartezjusza: "Dajcie mi przestrzeń i ruch, a stworzę wam wszechświat".