"I'm Sorry It's (Not) A Story" to próba zderzenia skojarzeniowego języka obrazów z czystym tańcem. Artystka poszukuje poezji w ruchu, balansuje między teatralnością a abstrakcją. Eksperymentuje ze znaczeniami i emocjami i każe widzom zgadywać, czym jest to, co właśnie oglądają.

Spektakl domaga się osobistej interpretacji oglądającego. Jeśli poszukujecie gotowej historii, zawiedziecie się; kto jednak odmówi opowieści racji bytu, znajdzie się w tarapatach. Spektakl jest dokładnie tym: bajką, która nie jest opowieścią, a jednak nadal jest... opowieścią dla tych, którzy jej pragną.