Celem artystów jest nałożenie zapisu tkanki dźwiękowej miasta Urumqi, uznawanego za geometryczny środek Azji, na sferę dźwięków europejskiego Poznania. Praca mówi o nieuchronnym procesie nawarstwiania kulturowej ikono- i audiosfery. Rezultatem jest wskazanie procesu przenikania się kultur jako wehikułu kształtującego wielokulturową, coraz bogatszą tożsamość społeczeństw XXI w. Głównymi hasłami projektu jest pojęcie importu (z łac. in „do” + portare „nieść”) – przywóz towarów, usług lub kapitału z zagranicy w celu wykorzystania ich na rynku wewnętrznym (krajowym), innymi słowy, zakup towarów i usług produkowanych za granicą – oraz eksport (z łac. ex „poza” + portare „nieść”) – wywóz za granicę dóbr, które zostały wytworzone w danym kraju.