„Lisbeth Gruwez ukazuje w swoim tańcu stan ekstatycznego perorowania. Wykorzystuje przy tym fragmenty przemówienia ultrakonserwatywnego amerykańskiego ewangelisty Jimmy’ego Swaggarta. Początkowo jego mowa jest przyjazna i uspokajająca, jednak z jego kompulsywnego pragnienia przekonywania słuchaczy wyziera stopniowo rozpacz, aby ostatecznie obnażyć swoją najgłębiej skrywaną istotę: przemoc”.