Mottem spektaklu jest parafraza słów Gertrudy Stein: „Wszystko, co nie jest grą, może być opowieścią”. Gra jest potraktowana jako klucz do pozawerbalnych doświadczeń, przeżyć i emocji widzów i młodych czeczeńskich uchodźców – aktorów. Czasami trzeba szukać nowych języków porozumienia. Czy gra może okazać się lepszym pośrednikiem niż bezpośrednie słowa?