Spektakl „Labirynt" jest w intencjach Domera i jego zespołu próbą oddania tej filozofii w tańcu. W złożonych, „gęstych" solówkach i duetach tancerze „doświadczają na sobie samych związków między ciałem a świadomością, teraźniejszością i wspomnieniem, psychiką i przestrzenią" — jak pisze krytyk Helmut Ploebst.

Obok idei Merleau-Ponty'ego inspiracją dla twórców „mazy" była tu technika Alexandra, Willi Domer i członkowie jego zespołu, twórcy przedstawienia: Selga Gussner, Saskia Hólbling, Maria Clara Villa.Lobos oraz Manfred Króll zagrali „Labirynt" po raz pierwszy w sierpniu 1999 r., na festiwalu „Impuls Tanz- podczas Międzynarodowych Tygodni Tańca w Wiedniu.