Tytuł spektaklu odnosi się do słynnego XV-wiecznego ołtarza autorstwa Huberta i Jana van Eycków, który znajduje się w gandawskiej katedrze św. Bawona. Modelami dla biblijnych bohaterów namalowanych na poliptyku byli mieszkańcy miasta. W spektaklu Milo Raua podobnie: współcześni Flamandowie wcielają się w postacie obecne na odtworzonym na scenie ołtarzu. Przedstawienie jest portretem miasta, hołdem złożonym gandawczykom, a także gestem artystycznym, w którym teatr miejski przekazuje scenę mieszkańcom miasta.