Laugh to spektakl o Śmiechu i tylko o śmiechu. Podczas niego Antonia Baehr eksploruje śmiech jako suwerenne zjawisko — oddzielając je od przynależnego mu bagażu sytuacyjnego (żartów, łaskotek, pomyłek etc.), przygląda mu się jak rzeczy, jego brzmieniu, kształtowi, muzyce, choreografii, kompozycji, rytmowi, eksploruje śmiech jako czysty gest.
Komizm nie jest tutaj celem, jednak jest to produkt uboczny nie do uniknięcia, który zaraźliwie przedostaje się na drugą stronę „czwartej ściany".