„Marię de Buenos Aires" można nazwać misterium tanga śpiewanego. Ta muzyczna historia opowiada o zamordowanej prostytutce z Buenos Aires, Mari, która - przywołana przez bandeon i rytm tanga — pojawia się na ulicach Buenos Aires, by ponownie przeżyć swoją śmierć. Przedstawienie jest pomyślane jako święto ulicy, odbywające się jednocześnie w Buenos Aires i na poznańskiej Śródce. Maria śpiewa o sobie, że jest pokrzywdzoną dziewczyną, ale i wiedźmą, sprowokowaną przez bandeon do śpiewu.

Kiedy Payador - pieśniarz - wywołuje ducha Marii, słyszymy modlitewne wezwanie powtarzanego wielokrotnie, jak w Maria de Buenos Aires... Smutna Mario z Buenos Aires... Zapomniana jesteś między niewiastami...". 0„Marii" pisał Tomasz Cyz: „Tory kolejowe, kościół, boisko, ciemna uliczka, miasto w żałobie... cień Marii błąka się po ulicach Buenos jak podczas drogi krzyżowej. W głosie tej, która śpiewa Marię, musi być ból, od początku do końca, ból rodzenia i umierania, ból rozkoszy i rozstania. W ostatnim obrazie jest niedziela, dopełnia się tajemnica ofiary. Słychać różne głosy, muzyka narasta do ciemnego
wybuchu. Maria śpiewa tak, jakby nie miało być nic dalej. Jakby każda fraza, melodia, nuta, miała byt ostatnią."