We wczesnych latach 90. w odpowiedzi na trudną sytuację ekonomiczną Peru, destabilizujące działania rządu oraz korupcję i polityczny terror partii Świetlisty Szlak (Komunistycznej Partii Peru) wielu przedstawicieli klasy średniej (m.in. nauczycieli, urzędników, aktorów i policjantów) przekształcało własne samochody w taksówki. W ten sposób chcieli dorobić i przetrwać ekonomiczny kryzys. Metal and Melancholy to pełna życia opowieść o tym, jak sytuacja ekonomiczna wpływa na ludzką kondycję. Reżyserka pokazuje ją w różnorodnym kontekście, od radości i piękna po smutek i melancholię.

Film Metal and Melancholy został wybrany przez Amapolę Pradę.