Dokument powstał w oparciu o raport ¡Basta ya! Colombia: Memorias de guerra y dignidad [Dosyć! / Kolumbia: wspomnienia o wojnie i godności] przygotowany przez kolumbijskie Narodowe Centrum Pamięci Historycznej (Centro Nacional de Memoria Histórica), którego dyrektorem jest Gonzalo Sánchez – prawnik, filozof, autor takich książek, jak Guerra y política en la sociedad colombiana (Wojna i polityka w społeczeństwie kolumbijskim, 1991) oraz Museo, memoria y nación (Muzeum, pamięć i naród, 2000).

No hubo tiempo para la tristeza [Nie było czasu na smutek] jest gorzkim obrazem trwającej ponad pół wieku wojny domowej w Kolumbii. Głównymi stronami konfliktu zbrojnego jest rząd, lewicowi partyzanci i prawicowe grupy paramilitarne. Wojna przeszła kilka etapów intensyfikacji, w latach 80. niektórzy jej uczestnicy zaczęli zajmować się handlem narkotykami. Raport ¡Basta ya! Colombia: Memorias de guerra y dignidad ujawnił, że w ciągu 54 lat wojny zginęło co najmniej 220 tys. osób, a 25 tys. zaginęło. Dokument przedstawia ludzi, którzy chcą zapobiec powtórzeniu się okrucieństwa. Pamiętają o wielkiej wytrwałości potrzebnej, aby je przezwyciężyć.

Film No hubo tiempo para la tristeza został wybrany przez Erikę Diettes.