Akcja błądzi między mitami początku i końca świata, przymierzając je do jakiegoś życia, które chce zrozumieć swój początek i kres. Kryminalnym zdarzeniom i fragmentom prywatnej historii – echom wiejskiej zabawy sprzed lat, pielgrzymce, objawieniom aniołów, uczcie, wiosennym przygodom, wyprawie na zatęchły kanał na tyłach gazowni – towarzyszą odgłosy sporu o wybuch słońc i ucieczkę galaktyk, o koniec wszechświata i odwrócenie czasu, o masę niewidzialnej materii kosmosu i ciśnienie Boga, tutaj, na krańcach peryferyjnej galaktyki, na trzecim satelicie niewielkiej gwiazdy, drugiej (zapewne) generacji…

Osoby: obcy, uciekinierzy, cudzoziemcy, nie rozumiejący innych, mówiący różnymi językami;
niektórzy przebywają tu już od dawna, ale nie zdążyli się jeszcze poznać. Przedstawienie jest nieustanną konfrontacją postaw, rodzajów duchowości, wartości deklarowanych i wyznawanych, dociekań naukowych i przesądów, struktur artystycznych i nieforemności emocji. Jest realizowane przez międzynarodowy zespół aktorski, tak więc proces kreowania języka teatralnego dokonał się wobec i ponad różnymi językami mówionymi.