Otello to jeden z najbardziej znanych dramatów Williama Szekspira; studium obsesyjnej zazdrości i nienawiści, wyobcowania i politycznej intrygi. Jego tytułowym bohaterem jest Maur, który żeni się z córką weneckiego senatora, Desdemoną. Za sprawą intryg swego adiutanta, zaczyna podejrzewać ją o cudzołóstwo, co prowadzi do tragedii. W swojej interpretacji Szekspirowskiego dramatu Paweł Szkotak podkreśla różnice kulturowe między Wschodem a Zachodem, osadzając historię w świecie współczesnym, ale unikając jednocześnie odwołania do konkretnego regionu geograficznego. Jak pisze Anna Rogulska w recenzji przedstawienia: „Odrębność ta zaznaczana jest między innymi muzycznie – z jednej strony tańczy się do Jealousy Frankiego Millera, z drugiej świt obwieszcza śpiew muezina. Różnorodność tę widać również w strojach – kobiety chodzą w hidżabach. (...) Zderzają się tu też wreszcie języki bohaterów – Otello z Desdemoną zwracają się do siebie czule z arabska habibi, a w kulminacyjnych scenach Otello miesza języki, podkreślając tym samym swoje wyobcowanie (...)”. Dramat Szekspira interesuje reżysera przede wszystkim jako zderzenie kultur Wschodu i Zachodu, świata mężczyzn i świata kobiet, jako konfrontacja fantazji i wyobrażeń z rzeczywistością.