W czasach, gdy integracja gospodarcza, finansowa, informacyjna wydaje się marginalizować pozycję państwa narodowego, kraje bałkańskie odwołują się do tej koncepcji w jej klasycznym, XIX-wiecznym kształcie. Czy jest to idea przebrzmiała? Jakie inne formy organizacji politycznej społeczeństwa miałyby ją zastąpić? Czy w Polsce istnieją alternatywne dla narodowego mitu narracje? Czy są w stanie przebudować tożsamość polskiego społeczeństwa? Jakie działania obywateli mogłyby się do tego przyczynić?