Od 2010 roku Fundacja Malta rozwija działalność wydawniczą. Podczas Malta Festival Poznań 2010 miała miejsce polska premiera książki Luka Van den Driesa Corpus Jan Fabre (wydanego wspólnie z Ha!art) oraz Energetyczne nakłucie. 20 lat Festiwalu Malta (red. Marcin Maćkiewicz).

Polityka wyobraźni - scena flamandzka

Publikacją wieńczącą Malta Festival Poznań 2010 – Idiom: Flamandowie jest książka Polityka wyobraźni-scena flamandzka. Stanowi ona owoc odbywającego się na festiwalu Forum, podczas którego rozważane były najważniejsze zagadnienia określające teatr i taniec flamandzki. Dwa dni Forum podzielone zostały na kilka sekcji tematycznych: transdyscyplinarność obrazu; ciało na scenie; praca dramaturga; tabu w teatrze; twórca – indywidualista a kolektyw twórczy; profesjonalista w teatrze. Książka Polityka wyobraźni – scena flamandzka zbiera wystąpienia gości z Belgii  wygłoszone podczas Forum, a także buduje szerszy kontekst – w tomie znajdują się teksty zamówione na potrzeby wydawnictwa lub przedrukowane z istotnych, a niedostępnych dotychczas polskiemu czytelnikowi, źródeł.

redakcja Dorota Semenowicz, Katarzyna Tórz
wydawca Fundacja Malta

Christoph Schlingensief. Sztuka bez granic

Książka Christoph Schlingensief. Sztuka bez granic należy do wydawnictw, których brakuje w Polsce. Wielu czytelników dostrzega brak fachowej, profesjonalnie opracowującej temat literatury, która dotyczy wybitnych, kanonicznych twórców europejskich. Książka zawiera kilkanaście tekstów napisanych przez teatrologów i krytyków, przybliżających fenomen teatru Christopha Schlingensiefa – jednego z najciekawszych i najbardziej oryginalnych artystów sceny europejskiej ostatnich dekad.

Ten zmarły przedwcześnie w sierpniu 2010 roku reżyser teatralny, operowy i filmowy był artystą o zaangażowanej postawie wobec świata, wrażliwym na los wykluczonych i pominiętych. W swoich projektach odnosił się wprost do tego, co dzieje się wokół – iluzoryczności demokracji, manipulacji ideologicznej mediów, fałszywych, przemilczanych obszarów europejskiej moralności. Schlingensief nie potrafił biernie kontemplować swojej pozycji w teatralnym establishmencie. Przykładem jest Afryka, której poświęcił w ostatnich latach swojego życia bardzo dużo uwagi i energii. Jego ostatni projekt nosił tytuł Via Intolleranza. Reżyser zaprosił do współpracy przy nim afrykańskich tancerzy i muzyków. Przedstawienie oparte na operze Luigiego Nono Intolleranza 1960, porusza problem rasizmu i nietolerancji. Christoph Schlingensief działał też aktywnie na rzecz zbudowania w jednym z krajów afrykańskich opery. W efekcie tych starań na początku 2010 roku wmurowano kamień węgielny pod budowę wioski operowej w Burkina Faso. Jego marzeniem było, aby miejsce to gromadziło artystów z całej Afryki i innych kontynentów, stało się przestrzenią twórczości i wymiany, a nie po prostu salą widowiskową. Swoją motywację do działania tłumaczył: „chciałbym abyśmy wyzbyli się naszej arogancji”.

redakcja Tara Forrest, Anna Teresa Scheer
wydawca Fundacja Malta