Jak pisze reżyser, sztuka Hubnera traktuje „O potrzebie wolności – bez względu na metrykę urodzenia”. Owa potrzeba rodzi się w wyniku spotkania eks-mistrza pięściarstwa i młodocianego przestępcy, który odrabia w domu starców zasądzoną pracę społeczną. Odkrywa stopniowo, mimo nieporozumienia, wspólnota młodości i starości rodzi u obu bohaterów chęć ucieczki.