Projekt "Śródka Europy" stanowi próbę wykorzystania inspirujących fragmentów miasta — obecnych w świadomości jego mieszkańców, a zarazem przez nich zapomnianych. Takim miejscem na granicy zapomnienia jest w Poznaniu gródka — mała dzielnica znajdująca się w centrum miasta, a jednak poza jego głównym nurtem.

Przyjmując nadaną jej przez festiwalowy kontekst funkcję punktu obserwacyjnego, zachowa ona i uwydatni cechy punktu obserwowanego — zarówno w tym, co zastane (nietypowy kształt rynku, odchodzące w niebyt kino, ponadczasowa natura bruku), jak również w tym, co wniesione (przekładając paradoksalne nieraz skojarzenia na język akcji artystycznej). Projekt oparty jest na jednorazowym wydarzeniu — tajemniczym seansie filmowym. Dla Akademii Ruchu kino jest miejscem kondensacji fabularnych fikcji, którym nadaje funkcję nośnika przesłań uniwersalnych. Artysta, tak jak polityk, podąża do celu, nie odrzucając maski. Tym razem podejmie również próbę przyłożenia jej do podążającego ku swemu przeznaczeniu „z drugą prędkością" wycinka codziennego życia miasta.