„Stół to stół” jest monomimem. Jego bohater to samotny człowiek, który usiłuje coś zmienić w swoim życiu. Jest to równocześnie próba stawienia czoła problemom naszej współczesności. Czy jednak może się ona powieść, skoro człowiek jest zdany wyłącznie na swe zawodne zmysły oraz rozum i język, którymi się posługuje?