W projekcie The Big Movement oglądamy rzeczywistość tak jak film z napisami. Widzowie siedzą w małej sali kinowej zaaranżowanej w kontenerze o wymiarach 7 x 7 m, usytuowanym w zatłoczonym centrum miasta. Film zawiera obrazy zarejestrowane na żywo przez kamerę umieszczoną na dźwigu stojącym obok „kina”. Narratorką jest Chinka, która opowiada widzom o ich mieście widzianym z perspektywy azjatyckiego obserwatora. Przypadkowi przechodnie odgrywają w filmie główne role. W ten sposób uczestnicy seansu konfrontują się z uniwersalną w swoim przekazie historią o alienacji i byciu obcym, w którą – poprzez nawiązania do konkretnej, znanej im przestrzeni – zostają zaangażowani. Widzowie oglądają zewnętrzny świat, z którego przyszli, od środka – znajdują się bowiem wewnątrz instalacji. Teatr stapia się z rzeczywistością, balansując na granicy ryzyka.