W fikcyjnym świecie istnieje „wspólne”, które jest tematem i obiektem choreograficznej eksploracji i manipulacji. Pretekstem do spekulacji i konfrontacji z tematem podmiotowości. Jest niewidoczne i nieuchwytne, ale wszechobecne. Wprowadza fikcyjny świat w ruch, ożywia go i dynamizuje. W ruchomym krajobrazie staje się odczuwalne dzięki praktykom pozwalającym na jego doświadczanie i formowanie. Jest wspólnym, które dzielimy z innymi. Jest powietrzem.