W Wychodząc od działania artystka zachęca widza do wspólnego destabilizowania relacji widz – performer. To spektakl, który nigdy nie będzie miał premiery, bo nigdy nie powstanie końcowy produkt. Jego siła, wynikająca z ciągłego negocjowania własnej tożsamości, tkwi w zdolności do transformacji, w której jedyną stałą jest ciągła zmiana uwagi. Praca jest rozwinięciem praktyki improwizacji ruchowej Action Is Primary filadelfijskiej artystki Meg Foley.