Motywem przewodnim spektaklu są żywioły dzielące widowisko na cztery części. Mają one też w sobie treść symboliczną, dzięki której spektakl jest opowieścią o narodzinach i śmierci, sile twórczej i wrażliwości; o człowieku - jego mocy i potędze, jego pięknie, tak oczywistym jak piękno żywiołów. Dzięki zastosowanym środkom wyrazu (projekcie obrazów) spektakl sprzyja indywidualnym interpretacjom znaków i symboli; a jego przestrzeń staje się magiczna, baśniowa.