W tym roku zostaniemy zabrani do prawdziwej wiejskiej zagrody – z prawdziwą chałupą, prawdziwym koniem, prawdziwym psem, prawdziwą krową. Tam właśnie rozgrywa się akcja „Listu z Ameryki”, spektaklu przygotowanego na podstawie opowiadania „Pochówek” Bogdana Madeja.  Rodzina Józefa Chudziaka otrzymuje list od cioci z Ameryki. Ciotka pisze, że pora jej już umierać. Chce, by pochowano ją na wiejskim cmentarzu „przy ojcach”. Niby list jakich wiele dociera zza „wielkiej wody” do polskich wsi.

Miejmy nadzieję, że nie wszystkie sprowadzają na swych odbiorców tyle kłopotów, ile ten sprowadził na Chudziaków, bo gdyby to ludzie zachłanne takie nie były. Albo żeby mniej ciekawe. Ale nie – musi taki listonosz listy od ciotki, w poszukiwaniu zielonych papierków otwierać. Żeby jeszcze to, co wyczyta, dla siebie zostawił. Ale nie – do sołtysa musi lecieć. I tak się wszyscy połakomili na te ciotkowe dolary. Ale kara boska ich za to spotka.