Odbywa się pierwsza edycja Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Malta. 7 zespołów teatralnych prezentuje 8 widowisk – 3 w salach teatralnych, 5 – na łąkach nad Jeziorem Maltańskim i na Starym Rynku.
Sukces pierwszej edycji Malty zachęca Teatr Biuro Podróży – wówczas zespół studentów z Poznania – do przygotowania festiwalowej premiery. Powstaje pierwsza koprodukcja Malty, niezapomniany Giordano z Andrzejem Rzepeckim w tytułowej roli. „To był nasz pierwszy spektakl plenerowy. W pewnym momencie przestraszyliśmy się, że nie zdążymy, że nie damy rady…
Do programu głównego Malty (13 teatrów, 18 spektakli, w tym 4 premiery) dołącza nurt off. Dyrektorem artystycznym festiwalu zostaje Lech Raczak. Widzowie oglądają premiery, m.in. Carmen Funebre Teatru Biuro Podróży i Uczt duchowych Akademii Ruchu. Teatr jest obecny wszędzie – w plenerze i w niekonwencjonalnie zaaranżowanych wnętrzach sal teatralnych – prowokuje do zabawy, zadumy i zachwytu…
18 widowisk i akcji w wykonaniu 15 zespołów występujących w głównym nurcie, 30 przedstawień 28 grup z nurtu off oraz 8 spektakli 6 zespołów w sekcji „Poznań na Malcie”. Festiwal zyskuje na różnorodności, staje się nadzwyczajnym wydarzeniem w życiu kulturalnym miasta. Po Poznaniu maszeruje z trumną Turbo Cacahuète. Aktorzy wstępują do stoiska mięsnego w Megasamie, powodując spore zamieszanie.
Teatr Strefa Ciszy urządza na Starym Rynku wesele (akcja Judasze), do którego są zapraszani przypadkowi przechodnie, a nawet autentyczni nowożeńcy wychodzący z pobliskiej wagi miejskiej. Grupa Générik Vapeur, przebrana za francuskich policjantów, paraliżuje na godzinę centrum Poznania…
Około 20 tys. widzów ogląda nad Jeziorem Maltańskim widowisko irlandzkiego Theater of Fire o poznańskich koziołkach. Pod koniec spektaklu płonie ratuszowa wieża, prowokując strażaków do skutecznej interwencji. Nad Maltą na kilku hektarach ziemi wyrastają siedmiometrowe piramidy egipskie…
Do Poznania ze swoim Wedding and Funeral Band przybywa Goran Bregović. Jest pełen obaw – jego pierwszy polski występ w Krakowie nie zakończył się sukcesem. Wątpliwości mają również młodzi muzycy i śpiewacy z orkiestry chóru poznańskiej Akademii Muzycznej, którzy mają z nim wystąpić w Poznaniu…
Czy kilka taksówek może sparaliżować miasto i postawić służby w stan podwyższonej gotowości? Tak, jeżeli kierują nimi Francuzi. Szaleni artyści z marsylskiej grupy teatralnej Generik Vapeur po wielkiej awanturze na Starym Rynku założyli firmę taksówkową, pomalowali na żółto duże fiaty i zabrali widzów w podróż na dachach samochodów po ulicach Poznania. Przedstawienie miało się zakończyć na dworcu PKP, ale policja zatrzymała kawalkadę już na pl. Mickiewicza. Ósmą edycję kończy wielki koncert muzyki filmowej Jana A.P. Kaczmarka.
Tundra rock na Malcie! Dziwaczne fryzury i fikuśne buty „najgorszego zespołu w historii rocka” ogląda nad Maltą ponad 45 tys. osób. Słuchają wybuchowej mieszanki coverów i rosyjskich pieśni ludowych. Leningrad Cowboys wyszli z fińskiej sauny i dają w Poznaniu jedyny w Polsce koncert. Miasto znakomicie się bawi – publiczność szaleje wokół sceny, tańczą na krzesłach. Koncert otwiera 9. edycję festiwalu, w czasie której występuje 300 artystów z całego świata.
Nad Jeziorem Maltańskim ogromne muzyczne widowisko, pełne sztucznych ogni, pokazuje grupa Générik Vapeur z Marsylii, a Buena Vista Social Club mimo przenikliwego chłodu porywa 20 tys. ludzi do radosnego tańca. Kubańczycy grają nie tylko nad Maltą, spontanicznie występują także dla poznańskiej publiczności w jednym z pubów w centrum miasta.
Po raz pierwszy do Polski przyjeżdża Romeo Castellucci z Socìetas Raffaello Sanzio: prezentuje głośny spektakl Genesi. From the Museum of Sleep. Spotkanie to inauguruje wieloletnią współpracę. W tym samym roku Malta rozpoczyna trwającą do dziś współpracę z powstającym centrum sztuki i biznesu – Stary Browar.
Pierwszego dnia festiwalu ginie Susanne Gondolf z niemieckiego Antagon theater Action. W czasie spektaklu przygniata ją element scenografii. Po rozmowach z pozostałymi zespołami podjęto decyzję o kontynuowaniu festiwalu. – Nie poddajemy się, bo teatr to życie, choć śmierć Susan pogrążyła nas w żałobie – powiedział Michał Merczyński. Dla uczczenia pamięci Susan nie ma spektakli na mecie tory regatowego, gdzie wydarzyła się tragedia.
Stara Rzeźnia zdobyta! Malta po raz pierwszy w przestrzeniach postindustrialnych, teatr w kreacji nieoczywistej. Teatr Ósmego Dnia, Biuro Podróży, Strefa Ciszy, Usta Usta i Porywacze Ciał odkrywają na nowo Poznań Projektem Miasto.
Do łez bawi festiwalową publiczność rosyjski Licedei, stali bywalcy Kremla i honorowi obywatele amerykańskiego Lesington. Przedstawienie w wykonaniu nadzwyczaj sprawnych klownów – występują każdego dnia festiwalu, nie zwalniając tempa.
Teatr Usta Usta gra spektakl przez telefon. Żeby poznać Alicję 0-700 widzowie, a właściwie słuchacze, stoją w długich kolejkach do budek telefonicznych. Na dachu Starego Browaru – europejska premiera Qatsi Trilogy Philipa Glassa.
Nowa Malta! Mniej teatralna, bardziej muzyczna. Z nową strukturą pojawiają się nowe kategorie, powiekszając festiwalową optykę. Stałym elementem staje się również program Stary Browar Nowy Taniec na Malcie, którego kuratorką jest Joanna Leśnierowska.
Sześć dni, 170 wydarzeń i wielkie święto sztuki. Struktura festiwalu zostaje podzielona na nurty tematyczne: Teatr/Performans, konkurs Nowe Sytuacje, Taniec, Muzyka, Film, Varia.
Malta kończy 18 lat! Urodziny fetuje ogniem, na wysokościach i w czerwieni. Jezioro Maltańskie wciąż jest jednym z festiwalowych punków odniesienia: tam odbywa się koncert Elvisa Costello czy pokaz teatru konnego Zingaro. Trudno sobie wyobrazić bardziej spektakularne urodziny.
Malta jest najbardziej muzycznym z teatralnych festiwali w Europie: koncerty Nine Inch Nails, Jane’s Addiction, Peaches przenoszą na moment maltańską widownię w inne przestrzenie. Najgłośniejszymi nazwiskami teatralnymi są w tym roku Pippo Delbono i Lech Raczak.
Malta podsumowuje swoją historię i wchodzi w nowy etap. W programowej strukturze Malty pojawiają się Idiomy, które definiują sposób myślenia o międzynarodowym nurcie festiwalu.
O samowykluczeniu i ucieczce od wolności opowiada Jan Fabre Prometheus Landscape II. Na przekór tematowi La Fura Dels Baus w widowisku Los Nadies łączy, integruje, przygarnia odrzuconych.
Po raz pierwszy w historii Malta jest inicjatorką i koproducentką opery – jednym z najważniejszych wydarzeń edycji jest światowa premiera Slow Man w reżyserii Mai Kleczewskiej, według powieści noblisty Johna Maxwella Coetzee i z jego librettem. Niemiecki artysta Stefan Kaegi, kurator idiomu, bada relacje pomiędzy Azją i Europą.
Program idiomu “Oh man, Oh machine” przygotowuje włoski reżyser Romeo Castellucci. Tematem i bohaterem festiwalu jest technologia. W Starej Gazowni gra legendarny Kraftwerk, koncertowi towarzyszą wizualizacje 3D. Na pl. Wolności powstaje artystyczne miasteczko, czyli pierwszy Generator.
Po raz pierwszy najważniejszą częścią Malty był spektakl, którego nie było. Organizatorzy stanęli przed jednym z największych wyzwań w historii festiwalu: zaryzykować, pokazać spektakl i narazić widzów oraz artystów na zamieszki w mieście czy odwołać Golgotę Picnic wiedząc, że sprzeciwia się temu środowisko artystycznego. Malta decyduje się na odwołanie spektaklu. Generator Malta nadal trwa, a jego kuratorką zostaje Joanna Pańczak.
Nowy Ład Światowy próbuje zdefiniować Tim Etchells i jego teatr Forced Entertainment. “Czarodziejska Góra” Pawła Mykietyna i Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk według słynnej powieści Tomasza Manna w reżyserii Andrzeja Chyry zostaje nazwana pierwszą polską operą XXI wieku. Michael Nyman przyjeżdża drugi raz do Poznania, bo jego marzeniem było wystąpić nad jeziorem Malta -za pierwszym razem koncertował w Auli UAM.
Bez widza nie ma teatru. Tak twierdzi kuratorka idiomu Paradoks widza Lotte van den Berg – holenderska reżyserka i performerka. Festiwal po raz kolejny przygotowuje spektakl z okazji rocznicy – tym razem 60tej – Powstania Poznańskiego Czerwca 1956. To muzyczne widowisko Ksenofonia. Symfonia dla Innego w reżyserii Jana Komasy, z choreografią Mikołaja Mikołajczyka i z muzyką zespołu Kwadrofonik. Spektakl ogląda na pl. Mickiewicza ponad 8 tys. osób. Pół miliona obejrzy multimedialny reportaż na platformie You Tube.
Oliver Frljić i Goran Injac przygotowują program pod hasłem Platforma Bałkany. Zastanawiają się, jaką refleksję wyniosła Europa z ostatnich wojen, jakie toczyły się w XX wieku. Mimo przyznanej dotacji i podpisanej umowy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, dotacja dla Festiwalu zostaje wycofana. W obronie Malty stają artyści i publiczność.
Czy warto podążać w nieznane? Pytają kuratorzy idiomu Skok w wiarę: Grace Ellen Barkey, Jan Lauwers i Maartin Seghers z Needcompany, belgijskiego kolektywu, artystycznej wielopokoleniowej rodziny. Publiczność burzy i demoluje Wieżę Gargamela, kartonową replikę kontrowersyjnego Zamku Przemysła, zbudowaną przez francuskiego artystę Oliviera Grossetête’a, razem z maltańskimi wolontariuszami.
Kuratorem Idiomu „Armia jednostki” jest Nástio Mosquito, który po raz pierwszy prezentuje swoje prace w Polsce. Pochodzący z Angoli artysta interdyscyplinarny w ramach swojego programu zaprasza do Poznania dziewięcioro artystów, m.in. z Chin, Brazylii czy Maroka.
Trzydziesta edycja Malty ma być huczna. To w końcu poważne, okrągłe urodziny. Wszystko jest już prawie gotowe, kiedy w marcu 2020 roku dociera do Polski światowa pandemia COVID-19. Przez pierwsze tygodnie Organizatorzy nie wiedzą, co będzie dalej. W czerwcu pojawia się decyzja: Malta odbędzie się w 5 krokach, przez całe wakacje, w bezpiecznym dystansie i z bardziej lokalnym programem.
31. edycja Malty odbywa się pod hasłem „Powrót na ziemię / Back to the Ground”. Festiwal po pandemicznych miesiącach w wirtualnej rzeczywistości wraca do ludzi i swoich korzeni. Międzynarodowy program tworzy Milo Rau, dyrektor teatru NTGent, a w centrum Poznania duet iwola buduje twierdzę i ogłasza jej niepodległość.