Projekt polega na wymalowaniu pięciu wierszy na ścianach śródmiejskich budynków. Jeden z wierszy zostanie napisany przez samych poznaniaków. Wyeksponowanie poezji w kilku miejscach śródmieścia jest uzewnętrznieniem potrzeby literatury w codziennym, zgoła nieliterackim, doświadczeniu. Każdy zmaga się przecież z przyziemnością i prozaicznością egzystencji, a poezja jest jedną z dróg ucieczki. By uczestniczyć w akcji, wystarczy iść ulicą, rozglądać się i czerpać z poezji, która pozwala żyć nie tyle łatwiej czy przyjemniej, ile po prostu lepiej.