Z perspektywy chłopów, grupy dotąd z polskiej historii wykluczanej, nasze szlachecko-pańszczyźniane dzieje nie są historią pięknych dworków, lecz historią niewolnictwa. Jaka była jego specyfika i jak je uzasadniano? W czym usprawiedliwienia społeczno-ekonomicznego podporządkowania ludu elitom różniły się od dyskursów w innych częściach świata? Jakie formy oporu były możliwe? Jak historia jako nauka wpisuje się w strategie walki i oporu?