"Les Guerriers de la Beaute" (zainspirowany twórczością choreograficzną i teatralną Jana Fabra) jest labiryntem z wieloma wejściami, w którym nieprawdopodobna Ariadna w sukni ślubnej prowadzi i zwodzi widza w dziwnym świecie naznaczonym metamorfozą, wielością osobowości, przeciwstawnymi dążeniami, parodią, rytuałem, odrealnieniem.

Filmowa kompozycja tworzy fikcyjną przestrzeń, która oddaje wielość perspektyw wytworzonych przez wyobraźnię Fabra. Film jest adaptacją i przekształceniem — przejściem od jednego do drugiego — możliwości kryjących się w umyśle choreografa. Kadrowanie, oświetlenie, dźwięk i montaż oddają świat wewnętrzny reżysera, nadając dziełu autonomię. Nie naśladuje ono oryginału. nie jest bezpośrednim zapisem, który tworzy podobieństwo. Jest to raczej podobieństwo pozorne, które chwyta najważniejsze rozbieżności w jego świecie, wciąż na nowo je ujawniając. Takie transwersalne przejście, fikcyjne samo w sobie, sprawia, że film przeistacza się w widmo — sobowtóra oryginalnego świata, który — poddany metamorfozie — zanika.