Zapis podróży to projekt muzyczno-teatralny nawiązujący do filmu Stalker Andrieja Tarkowskiego. Podobnie jak w arcydziele kina radzieckiego, tak i w spektaklu Jana-Tagego Kühlinga pojawia się komnata marzeń, w której spełniają się najskrytsze życzenia. To przestrzeń bez właściwości, miejsce ciągłej przemiany, któremu widz nadaje znaczenia i które wypełnia swoimi wrażeniami. Spektakl stawia podstawowe pytania o miejsce, o jakim marzymy, i miejsce, jakiego potrzebujemy, aby marzyć.